.

Bugün cumartesi ramazanın ikinci günü.
Evde kalarak,
Sokağa çıkamayarak,
Ramazanı geçirmek de varmış hayatta.
Allah oruçlarınızı kabul etsin…
.
Ömrümüz zaten olumsuz olaylarla geçti.
.
Doğduk daha 2 yaşındaydık:
60 İhtilali olmuş.
Onun olumsuzlukları yansımış çocukluğumuza.
.
Sonrasında 71 Muhtırası.
Alevinin, Sünni arasında savaş başladığı,
Ekonominin kötüye gittiği,
Üniversitedeki öğrenci olayları,
Sendikaların greve gitmesi gibi bir dolu olay bahane edilerek başbakanın istifası istendi.
O da istifa etti zaten.
.
Peşinden anarşi başladı.
.
Sağcısının solcusunun birbirini vurduğu,
Kardeşin, kardeşe vurdurulduğu dönem.
.
Sokağa çıkmanın,
Okula gitmenin,
Cesaret isteyebileceği yıllardı…
.
Bu durum 1980 İhtilalini getirdi.
.
12 Eylül uzantılarını yaşadık.
Demokrasinin rafa kalktığı,
Partilerin seçime sokulmadığı,
Turuncu, mavi oyların kullanıldığı,
Daha iyi bir üniversite kazandığım halde gidemediğim günler.
.
28 Şubat 1997.
Şimdiki devrin temellerinin atıldığı tarih.
.
Hak edene hakkının verilmediği günlerdi.
Bunu fırsat bilenlerin palazlanıp çoğaldığı,
Önlerinde Musa’nın Kızıldeniz’i yardığı gibi bir kanal açıldığı hedefini yayarak iktidar yürüyüşü başlatanların bayram yaptığı günlerdi.
.
Sonunda emellerine ulaştılar…
.
Yıl 2002.
“3 Y” vaadi ile iktidara gelenlerin başlangıç tarihi.
.
Hala devam ediyorlar.
.
Ne yasaklar kalktı,
Ne yolsuzluklar,
Ne de yoksulluklar…
.
Üstüne üstlük:
Sahip olduğumuz birçok değer uçtu gitti elimizden.
.
Tarih: 15 Temmuz.
Yıl 2016
Bir takım hainlerini darbe girişimi.
Sonuçları ağır oldu.
OHAL ilan edildi.
.
Ülke KHK’larla yönetilmeye başladı.
Hukuk ortadan kalktı.
Bu sürecin sancıları,
Mağdurları hala hak aramaya devam ediyor.
.
23 Nisan’da balkonlardan TBMM’nin kuruluşunu kutladık ama
Etki ve yetkisinin kaybolduğunu unuttuk.
.
Meclisten çıkan başbakanı,
Onun kurduğu kabinedeki bakanları kimse balkonlarda göremedi…
Kimse:
“Tek adam sistemi geldi oturdu başımıza” diyemedi.
.
Meclisin gücü olan:
“Yürütmeye ne oldu?
Yasama nereye gitti?” diyen olmadı.
.
Kutladık ya,
Ona bakın siz.
.
İşte bizim dönem.
.
Finalini de:
Korona Virüs ile yaptık.
.
Teyzemizin cenazesine gidemedik,
Planladığımız ve bütün sene emek verdiğimiz tiyatromuzu sahneleyemedik,
Dergimizi çıkaramadık,
İşimize gidemedik,
Dostlarımızla vakitler geçiremedik…
.
Şimdilerde:
“Allah’a şükür sadece sağlığımız yerinde ama aklımız dışarıda” olmak kaydı ile evde pinekliyoruz.
Balkondan İstiklal Marşı okuyup, bayrak sallıyoruz…