Ne yazılır ki? Yüreğimiz yandı, Ciğerlerimiz yok oldu, Hayatımız kavruldu…

Ne yazılır ki?
Yüreğimiz yandı,
Ciğerlerimiz yok oldu,
Hayatımız kavruldu…
.
Yazmakla geri gelecekse o canım ağaçlar,
Sabaha kadar,
Aylarca,
Yıllarca yazayım.
.
Ama
Nafile…
.
Kültürsüzlük yine hortladı bir pazartesi günü.
“Orman kültürü.”
“Ağaç sevgisi”,
“Acıma duygusu…”
.
Öğrenemedik:
Yakmamayı,
Öğrenemedik:
Yaktırmamayı,
Öğrenemedik:
Orman yapmayı.
Öğrenemedik:
Korumayı…
.
Öğretirsen çocuğa küçükken:
“Baltalar elimizde…” diye başlayan şarkıyı,
Peşinden,
Gönderirsen ormana,
Olacağı bu…
…
Bilmiyoruz:
.
Sigara izmariti mi?
.
Yoksa
Anız mı?
.
Yoksa
Patoz makinesi egzozu mu?
.
Belki de
Cam şişenin en dibi…
.
Aklıma gelmeyen başıma gelir,
Piknikteki maganda mangalı olmasın sakın?
.
Aklıma gelmemesini istiyorum,
Sabotaj ihtimalinin.
…
Elin gâvuru (!),
“Yangın çıkmasın” diye bir yerini yırtarken,
Bizler,
“Çıksın” diye neredeyse yırtınır, yer ararız.
Orman arasında “Ateş” yakarız.
Sonrasında “Yangın sönsün” diye,
Yalvarır yakarırız…
…
Onca helikopter,
Onca uçak,
Arazözler,
İnsanlar…
.
Olmadı,
Olamadı,
“Rüzgar” dediler, “İzin vermedi…”
.
Yandı,
Yandı,
Yandı,
Sonunda bitti,
Kül oldu gitti.
.
Geleceğimiz,
Ciğerlerimiz…
.
Yandı güzelim hayvanlar,
Böcekler,
Bitkiler…
.
Bir yaşam kayboldu içimizden,
Koptu, gidiverdi yüreğimizden…
.
Haberci yazmış:
“Tesellisi, can kaybı yok…”
Daha ne olsun?
Ne canlar gitti haberi yok…
…
İşin dedikodusu peşinden geldi:
“Köprü manzaralı villalar…”
Yok artık!
 “İnsanlar bu kadar aşağılık olamaz” diye düşünüyorum.
 “Bu kadar tıynetsiz olamazlar”,
Bilerek yakıldıysa:
Vay halimize!
.
Eğer öyleyse (ki zannetmiyorum ama) bu yangın insanlık açısından ne hale geldiğimizi gösterir ki yazık,
Hem de ne yazık…
…
Diktirmeli,
Evet, evet…
Her insana ağaç diktirmeli mecburiyetten.
Bilmeli değerini ki,
Mirasyedi gibi yakmasın.
Gözü gibi baksın.
Dikkat etsin.
.
Yoksa nasıl koruyacağız onca ormanı?
.
Geçmiş olsun demekten başka elimizden gelmiyor bir şey.
“Allah tekrarlarını göstermesin” demiştik 1994 yılında.
Ama işe yaramadı.
Demek ki bir şeyleri eksik yapıyoruz…