Bu sene Ramazan geçen seneye göre epey kısa sürdü.
Bu sene Ramazan geçen seneye göre epey kısa sürdü. Gelecek sene daha da kısalacak. Uzun günler yavaş da olsa kısa günlere doğru gidiyor. Her yıl 10 gün erkene gelen Mübarek Ramazan, artık herkesin rahatlıkla zorlanmadan oruç tutabileceği günlere doğru geliyor.
Bayramlarımızı modern çağın iletişim araçlarından faydalanarak kutlamaya çalışıyoruz. Onlar da olmasaymış ne yaparmışız bilmem. Ya da onlar bizi bu hale getirdi. Her şeyi kolay eden teknoloji, bayramları da kolay hale getirmeye başladı. Daha zahmetsiz. Yattığın yerden herkesin bayramını tebrik edebiliyorsun. Üstelik kişilere özel yazmana da gerek yok. Eskiden çok daha fazla zahmetleri vardı bayramların ama değiyordu.
Ramazan bayramlarında ramazan için yapılan yufkalardan saraylı yapılırdı misafirlere ikram etmek için. Şimdi güllaç diyorlar hazırına. Baklavalar, börekler, sarmalar, dolmalar yapılırdı. Hepsi el emeği, göz nuru. En zorlarına girişilirdi ki ikramın kıymeti, ikram edilende kıymeti hissettirsin diye.
Eskiden bayramlarda ikramlar geri çevrilmezdi. Çanaklar temizlenirdi. Şekerim var yoktu o zamanlar. Perhizdeyim hiç yoktu. Baklavanın bir dilimi dönmezdi, şekerler, erik kuruları çevrilmezdi, lokumlar sağolla (istemem) karşılaşmazdı. Üstüne üstlük şimdi geri çevirmeler kibarlıkla, kabuller ise bayağılıkla, göreneksizlikle nitelendirilebiliyor.
Bayramlarda kapı kapı dolaşılırdı, hısım akraba, yaşlı, genç gözetmeksizin. Çocuklar en büyük ganimeti toplardı. Hiç kimse sormazdı kaç paran oldu, baban kaç para verdi diye. İşin doğrusu eskiden pek para da olmazdı.
Son zamanlarda genellikle mail listemizde ve cep telefonumuzda bulunan arkadaşların, bir defa yazılmış, aynı mesajla, ismine bile hitap etmeden bayramlarını tebrik ediyoruz. O da olmasa nasıl kolayını buluruz bilmem. Eskiden elle yazardık seçtiğimiz kartların ardını, her bir arkadaşımıza tek tek hitap ederek, yazdığımız dostları gözümüzün önüne getirerek. Her birinin tebrikini yazarken adeta onunla olurduk, hatıralarıyla. Vakit biraz ilerledikten sonra yazılmışlarından kendimize göre ifadeleri güzel olanları seçmeye başladık. Fakat imzalaması zor gelmeye başladı. Matbaalara hazır imzalı bastırmaya başladık. Bu defa zarfların üzerini yazmak zor geldi. Şirket sahibi gibi, binlerce bayram tebriki gönderiyor gibi etiket programı edindik. O bile zor gelmeye başladı. Hazır kartları üstü yazılmış zarflara koymak, en zoru da postaneye gitmek. Dostlar için çok fazla zahmetlerdi bunlar. Şimdi hiçbirisi yok. Postaneler tebrik kartı getirmiyor artık.
Bu kadar kısa sürede uzak dostlarımızın bayramlarını kutlamada o kadar büyük değişimler geçirmişiz ki, yakın gelecekte düşünme zahmetinde bile bulunmayacağız gibi görünüyor. Akıllı telefonlar zamanı gelince bizim yerimize bir şeyler yapacak artık. Bütün rahatlığına ve kolaylığına rağmen yine de hiç hatırlanmamaktan iyidir diyeceğiz artık bu elektronik tebriklere. Sevgi, saygı, arkadaşlık, dostluk emek istiyor, çaba istiyor aslında.
Bu bayram korona salgını beğenmediğimiz kutlamalara mecbur bıraktı herkesi. Hısım akrabaya, dostlara layıkıyla zaman harcadığımız, emek harcadığımız yeni bayramlarda buluşmak dileğiyle geçmiş bayramımız mübarek olsun.
