En ketum, en sert insanların bile yumuşak karnı anne ve babasıdır.
En ketum, en sert insanların bile yumuşak karnı anne ve babasıdır. Annemiz ne kadar bizim için en kıymetlimizse de, babamız da soyumuzun başlangıcı, sırtımızı yasladığımız, güven duyduğumuzdur.
Hayat bazen insanları bambaşka yönlere sürüklese bile onları andığınızda içiniz burulur.
Kaç yaşında olursanız olur anneniz veya babanız yanınızda değilse, bu Dünya’dan erken göçmüşse, ya da hayat sizi onlardan koparıp almışsa bir yanınız hep eksik kalır…
Aslında anne ve babasının iyi olması bir çocuğun yaşamdaki en büyük şansıdır…
Doğarsınız, çocukluk çağlarından itibaren anne ve babanızın yönlendirmesiyle bir filizseniz şekillenirsiniz, sizi siz yapan yegane öğeler onlardır aslında, ta ki belli bir yaşa ve farkındalığa ulaşana kadar…
Ne yiyeceğinize, ne giyeceğinize, nasıl bir yaşam süreceğinize, adınızın, kimliğinizin ne olacağına, neye inanacağınıza, nasıl olacağına onlar karar verir…
Eğer şanslı değilseniz kaderinizi değiştirmek için çok çaba göstermeniz gerekir, psikolojinizi korumanız, hayattan kopmamanız, acımazsız düzende var olmanız için hep çaba göstermeniz gerekir…
Özel günler bu anlamda beni bu anlamda hep duygusallaştırır ve hüzünlendirir. Bu sefer daha da bir buruk hissetmememe neden oldu.
Hepimiz elbette yaşlanacağız, unutacağız, hastalanacağız, birilerinin yardımına, ilgisine ve şefkatine her zamankinden daha fazla ihtiyaç duyacağız…
Ama en kötüsü de yaşlanınca yalnızlık çekmek. Bu Babalar Günü’nde maalesef Covit 19 nedeniyle huzurevlerine ziyaretçi kabul edilmeyeceğini, çiçek ve hediye de kabul edilemeyeceğini açıklandı.
Zaten koşullar nedeniyle huzurevinde kalmak zorunda olan yaşlılar için bu kötü bir haber ama, salgın yüzünden yapacak bir şey de yok…
Zira huzurevlerinde ziyaret yasağı devam ediyor, virüs ihtimali nedeniyle de hediye ve çiçek riskli…
Neyse ki teknoloji var, en azından dijital olarak aranabilecekler...
Hey gidi Covit, nereden nereye getirdiniz bizi, sevdiklerimizi bile dijital ziyaret eder, o şekilde hasret giderir olduk da, ne diyelim?
Sağlık olsun…