Dünya üzerinde büyük yaşam kuşakları bulunmaktadır.
Dünya üzerinde büyük yaşam kuşakları bulunmaktadır. Yaşam kuşakları genellikle iklim ve kısmen de toprak özelliklerinin etkisi altında ortaya çıkmaktadır. Çöller, buzullar, yağmur ormanları, iğne yapraklılardan oluşan yaşam kuşaklarının iklim özellikleri birbirinden oldukça farklıdır. Bazılarında yağış etkili faktör iken, bazılarında sıcaklık etkili faktör olarak öne çıkmaktadır.
Her ne kadar iklim özellikleri coğrafyaya göre şekilleniyor ise de, benzer coğrafyalarda yağmur ormanlarını da, büyük çölleri de görmek mümkün oluyor.
İklim, dünya genelinde yaşam ortamlarının nasıl organize edileceğini belirleyen en önemli faktördür. Sadece sera gibi ortamlarda iklimden bağımsız hareket edilebilmektedir. Hangi iklim koşullarının büyük ekosistemlerde-yaşam kuşaklarında önemli değişiklikleri tetiklediğini anlamak, yaşamın nasıl işlediğini, evrildiğini anlamak ve tahmin etmek açısından büyük önem taşımaktadır.
İnsan refahı, kritik olarak omurgalı çeşitliliğine bağlıdır, ancak yine de bu türlerin organizasyonunu destekleyen iklimler hakkında yeterince bilgi üretimi bulunmamaktadır. Örneğin, kuru ortamların çöllerin oluşumunu teşvik ettiğini ve nemli ve sıcak ortamların yaprak dökmeyen ormanların gelişmesine izin verdiği bilinmektedir. Ancak, memeliler, kurbağalar, kuşlar ve daha fazlası gibi omurgalıların dağılımını hangi koşulların belirlediğine ait çok fazla üretilmiş bilgi yoktur.
Yapılan bir araştırmada, dünyadaki omurgalıların organizasyonunu yönlendiren iklimler gözden geçirilmiş ve önemli sonuçlar elde edilmiştir. Araştırmada hayvan türlerinin genel olarak bağlı oldukları yaşam ortamlarındaki bağlayıcı iklim özellikleri gözlenmiş. Yine çalışmada benzer türlerin davranışları gözden geçirilmiş.
Çöller, tropikal savanlar ve bozkırlar gibi yüksek enerjili iklimlerin, farklı omurgalı ve bitki grupları arasında benzer özellikler taşıdığı dikkati çekmektedir. Ilıman ve soğuk iklimlerde ise durum oldukça farklı görünmektedir.
Birçok hayvan türünde göç faktörü, üreme ve beslenme davranışlarının temelini oluşturmaktadır. Soğuk iklimlerde kalıcı tür sayısı, çöllerdeki gibi çok sınırlı sayıda bulunuyor. Ilıman bölgelerde kalıcı tür sayısı oldukça fazla.
Yüksek boylu otların yetiştiği savan gibi büyük yaşam kuşaklarına uyum sağlamış, fil, zebra, zürafa, buffalo gibi türler, bazı yıllarda kuraklıktan çok fazla etkileniyor ve nüfus azalışları kritik seviyelere düşebiliyor. Bu otobur türlere bağlı aslan ve kaplan gibi türlerde de açlık ve üreme sorunları ortaya çıkabiliyor.
Daha sıcak ve tropikal şartlara uyum sağlamış türler, kuzey ve güney yarıkürede büyüyen enlem derecelerine doğru hareket ediyorlar. Ancak bu gelişme kuzeye ve güneye doğru yayılan türler için de risk oluşturuyor. Bazı yıllarda hüküm süren çetin kış koşulları nüfus kırılmalarına neden olabiliyor.
Anadolu coğrafyasında da iklim değişimine karşı yaban hayvanlarında farklı yaşam şekilleri ortaya çıkıyor. Kış uykusuna yatamayan ayılar, sincaplar, hatta yılan ve kertenkeleler dikkati çekiyor. Kurak geçen sonbahar ve kış mevsimleri, sucul ekosistemleri tercih eden yaban ördeği, kaz ve toy gibi göçmen kuşların ziyaretini azaltabiliyor.
