Hayatta birçok kez bazı şeylerin farkında olamıyoruz.
Hayatta birçok kez bazı şeylerin farkında olamıyoruz. Mesela çocukken çocukluğun farkında olmuyoruz. Büyüyoruz yaşamın farkında olmuyoruz, üniversite çağlarında o zamanın kıymetini anlamıyor, farklılığını yaşayamıyoruz, çünkü farkında olamıyoruz.
Farkındalık için sessizce düşünemiyoruz. Hızlıca yaşanan bu hayatta bir an bile sakinliğe fırsat vermiyoruz kendimize, oysa farkında sahibi olmak için elde etmemiz gereken en önemli şey biraz düşünmek, ezbere yaşadığımız düşünmeden hareket ettiğimiz umduğumuzu bulamadığımız stres içinde gittiğimiz bunca zaman birikiminde bizim ıskaladığımız en temel şey bence bu, her şey yaşanırken otomatik bir refleks veriyoruz ama sanki biz bunları bir bilinç bir gerçeklik bir farkındalık ile yapamıyoruz.
Ne yazık ki bu hayatın getirdiklerinden kaynaklı bir şey, hızlı akan hayatta bir şeyleri düşünmeye fırsatı olmuyor. Eğer biraz düşünsek öteki oluyoruz, düşünmeden hareket edilen bu çağ ve zamanda, adeta bir lanet gibi olan bu durum biraz tekrar ettiriyor insanlara kendini, bu demek oluyor ki sürekli aynısını yaşa aynısını aynısı demek ezber demek oluyor. Ezbere yaşanılan hayatta kim farkındalık sahibi olur size soruyorum?
O yüzden içimize dönüp, yaşadığımıza biraz olsun odaklanıp, farkındalık düzeyimizi artırmaya çalışmalıyız…
