Bu hayatta var olduğumuz günden bu yana, bir aile ortamın da büyüyoruz
Bu hayatta var olduğumuz günden bu yana, bir aile ortamın da büyüyoruz. Ailede en temel unsur bizim için, Anne Babanın gözü gibi baktığı çocukları oluyor. Çünkü çocuklar geleceğimizdir. Çocuklar biz biz yapan aile olduğumuzu hissettiğimiz sevgi dolu canlarımız. Ama bir diğer nokta ise çocuklar bizim geleceğimizdir. Çocuklar olmasa geleceğe dair umut heves ve istek kalmayabilir. Değerlerimiz hayta bakışımız değişebilir. Onun için olmazsa olmazlarımız çocuklarımıza sahip çıkmalıyız. Peki ama yeterince onları anlıyor muyuz? Mesela çocukları anlamak onların istedikleri yiyecek içecekleri almak onları parka götürmek mi? Oyuncak almak mı? Onlarla beraber oynamak mı? Beraber zaman harcarken boşa giden onları oyaladığımız dediğimiz bir şey mi? yoksa aksine zamanımızı geleceğe nakşetmek mi demek bence öyle demek, Çünkü geleceğimiz çocuklarımızdır. Adı üstünde gelecek elbette onlar birey olarak toplumun önüne çıktıklarında o gün geldiğinde hepimizi bir iç rahatlatıcı manevi bir huzur ile baş başa kalacağız. Bizi biz yapan isteklerin başında gelen o manevi isteği tamamlamanın içinde olacağız. Okulların açıldığı bu günlerde küçük çocuklarımız okullara gidiyor. Onları anlamanın dinlememin onlara kulak vermenin tam zamanı lütfen bu günlerde onlara daha çok vakit ayıralım oyalama diye bakmadan, vakit geçirmekten keyif alarak onları anlayalım, unutmayalım ki biz bugün onları anlarsak onlar yarın hem bizi hem kendi geleceklerini anlayacak.
