Eskiden fiyatlar denetlenirdi.
Şekere zam gelmeden önce bir heyet bakkal bakkal gezip stokları kayıt altına alırdı.
Zam geldikten sonra kontrol eder, vurgunculara, stokçulara geçit verilmezdi.
Arkadaşımın biri geçenlerde ayçiçeği almak üzere markete gitmiş.
5 litrelik yağ 146 lira.
Pahalı bulunca internete girmiş bakmış.
Bir dolu fiyat.
Markaların fiyatları birbirine benzemiyor.
179’a var,
175’e var,
186’ya var,
145’e var…
Kısaca var oğlu var.
En ucuzunu bulmuş:
5 litresi 129 lira.
Toprak Mahsulleri Ofisi’nin. (TMO)
Hemen sipariş geçecek ama nerden yanında kırmızı yazıyla yazıyor, “Stoklarımızda yoktur.”
O halde Çanakkale’deki TMO’da vardır diyerek açmış telefonu.
Aldığı cevap şaşırtmamış tabi:
“Kalmadı...”
Sonra devam etmiş konuşmasına:
“Ama siz Tarım Kredi Kooperatifine sorun, onlarda da vardır.”
Açmış telefonu TKK’ne.
“Cevap şu:
“Kendi markamız var. 5 litresi 217 lira.”
Gördünüz mü?
Fiyatların birbiri ile alakası yok.
Hani Devlet kontrol edecekti?
Hani kimseyi fiyatların altında ezdirmeyecekti?
Kusura bakmayın ama resmen ezildik, büzüldük bu fiyatların altında.
Resmen bizim yağımız çıktı.
Artık pazarlarda satılırız.
Esnaf da bağırır:
“Koş vatandaş koş, ezilmiş vatandaş yağı geldi.”
