Bugün sevgi dolu babasına sahip olmayan insanlarla yani yeterli baba sevgisi alamayan insanlar için bu yazımı yazmak istiyorum.
Ne yazık ki aile her zaman bize güvenlik, sevgi, destek, karşılıklı ilgi ve şefkat sağlayan çekirdek değildir.
Birçoğu evde aşağılanma, eleştiri, saldırganlık, dengesizlikler, kavgalar ve hoşnutsuzluk bulur...
Bazı insanlar desteklerini ailelerinde bulacak kadar şanslı, bazıları ise en büyük düşmanları olarak görüyorlar.
Bu nedenle, bugünkü yazımı, işlevsiz ebeveynlerin bakım eksikliğinden muzdarip ve travmatik deneyimler yaşayanlar için yazmayı düşündüm. Çünkü seanslarımızda baba ya da anne sevgisi eksikliği olanlarda oluşan travmaların sonuçlarıyla çok karşılaşıyoruz.
Bu yazımı, kendi yuvasında ihmal edilmiş hisseden herkes için yazıyorum. Bu yazımı, istedikleri desteği alamayanlar için yazıyorum.
Bu yazımı, kendilerine bakılmak yerine kendilerine bakmak zorunda olan ve kendilerine bakmak için daha erken yetişkin olmaları gereken herkes içindir.
İlerlemek ve yaralarınızı onarmak için size güç ve cesaret diliyorum.
Peki ne yapalım dediğinizi duyar gibiyim ,nasıl düzeltelim ..
Düzeltmek, çocuklukta almadığınızı kendinize vermek demektir.
Ve şunları içerir:
1) Kendi hikâyenize sahip çıkın;
2) Değişiklikten sorumlu olun;
3) Bakıcılarınızın içinde bulundukları koşullarda size ellerinden gelenin en iyisini verdiğini anlayın, sonuçta herkes ebeveynlerinden görmedikleri sevgiyi çocuklarına veremez;
4) Ailenizin sınırlamalarını kabul edin. Hataları ve kusurları da kendi yaralarından doğmuştur;
5) Yardım isteyin, gerekirse terapiye gidin ve içinizdeki çocuğa hoş geldin deyin.
Eğer bir çocuk olarak çok hızlı büyümek zorunda kalsaydınız ve yetişkin sorumlulukları olmayan bir çocuk olmak için yeterli alanınız olmasaydı... Eğer kendi kendinize destek olursanız ve içinizdeki çocuğu kabul ederseniz, kendinize DİNLENMEYE ve RAHATLATMAYA izin vermiş olursunuz.
Dünyayı sırtınızda taşımak zorunda değilsiniz. Yaralı çocuğu kendisinden başka iyileştirebilecek kimse yoktur.
Geçmişte olanlar geleceğinize karar vermek zorunda değil. Çocukluk, acı, bizi etkiliyor tabii ki ama bizi hapsetmemeliler. Hayat bize her zaman yeniden başlama şansı verir. Kendine izin ver.
Evettttttt dostlar hayat bugün yeniden başladı ve bizde bugün ve bundan sonrası için sağlık ve mutluluk içinde yaşamayı seçelim dileğime katılır mısınız?
Kendinize ve çevrenize sevgiyle ve aşkla bakınız
Selam ve Sevgilerimle
SİZİ SEVİYORUM…
SİZİ SEVİYORUM…
SİZİ SEVİYORUM…