Orta Amerika kökenli olan mısır, Türkiye’ye 1800’lü yıllarda Kuzey Afrika üzerinden gelmiş, darının yerini almıştır.
Uzun yıllar insan beslenmesinde kullanılan mısır, 1980’li yıllarda atdişi mısır tiplerinin üretiminin yaygınlaşmasıyla hayvan besleme ve yem sanayinde öncelikli olarak kullanılır hale gelmiştir. Aynı zamanda, Türkiye’de kurulu 5 adet nişasta ve şurup fabrikaları da önemli düzeyde mısır işlemektedir. Dünya’da mısır üretimi ve ticaretinde ABD önde gelmektedir. Gelişmiş ülkelerde üretilen mısırın % 95’i yem sanayinde geri kalanı sanayide işlenmektedir. Şeker mısır yetiştiriciliği ise kısıtlı alanlarda gerçekleştirmektedir.
Karadeniz bölgesinde önceleri yaygın olan mısır yetiştiriciliği ılıman bölgelerimize kaymış, Çukurova ve Güneydoğu bölgeleri mısır üretiminde öne çıkmaya başlamış, Konya Ovası ise son yıllarda mısır üretiminde ön sıralara çıkmıştır.
Son yıllarda pamuk fiyatlarının artması mısır ekilişlerini azaltmış olmasına rağmen verimin yüksekliği rekoltenin düşmesini önleyecek durumdadır. Türkiye’nin mısır üretimi son yıllarda 5 milyon tona yükselmiştir. Bu miktar karma yem sanayinin ve nişasta sanayinin ihtiyacı olan ürünü karşılamada yetersiz kalmakta hemen her yıl 3 milyon tonun üzerinde mısır ithal edilmektedir. Mısır ithalatıyla ilgili zaman zaman sorunlar yaşanmaktadır. Özellikle ithal edilen ürünlerin GDO’lu olma ihtimaline karşı protestolar yapılmakta, gazete ve televizyonlara haber konusu olmaktadır. Bununla birlikte GDO’lu mısır ürününün ithalatına izin verilmiştir. Zaten Amerika kıtasından normal mısır ürünü almak imkansızdır. ABD başta olmak üzere Amerika kıtasında GDO’lu mısır ekilişi toplam ekilişin %90’ına ulaşmıştır. Dünyanın en büyük mısır ihracatçısı ABD ve ABD’li firmalardır.
Ülkemizde yetiştirilen mısırın % 80’den fazlası atdişi mısırdır. Yerel mısır çeşitlerinin ekilişi önemli derecede azalmıştır. Genellikle sert mısır tipi olan yerel mısır çeşitleri mısır ekmeği yapımında nostaljik olarak halen kullanılmaktadır. Özellikle doğu Karadeniz bölgesinde mısır ekmeğine özel önem verilmektedir. Eski damak tadını arayan insanımıza hitap eden bu kullanım şekli, gelecekte kaybolacak gibi görünmektedir. Çünkü yerel çeşitler çok hızlı bir şekilde kaybolmaktadır.
Mısır silajı üretimi yaygınlaşmıştır. Hem hayvancılık işletmelerinin kendi ihtiyaçlarını karşılamak için, hem de ticari olarak silaj mısır yetiştiriciliği önemli bir üretim şeklin haline gelmiştir. Sadece silaj ticareti yapan çok sayıda firma bulunmaktadır. Halen tarlada tonu 1100 TL’ye alıcı bulan silaj mısır dekardan 8 ton ürün alındığında iyi gelir getirmektedir.
Türkiye kendi mısır ihtiyacını üretebilecek potansiyele sahiptir. Ekimden hasada her işlemi mekanize olduğundan sulama dışında çok fazla emek yoğun işlem gerektirmemektedir. Ektikten sonra ister taneye ister silaja biçme imkânı da vardır. Hangisinin daha karlı olduğuna bakmaya gerek yok aslında. Yerine buğday ekmek gerekirse silaja, fiğ ekmek gerekirse taneye bırakmak en iyisi.
