Bir süper hücre, bir mezosiklonun varlığı ile karakterize edilen bir fırtınadır. Hortuma benzer özellikleri vardır.
Bu nedenle dönen fırtınalar şeklinde de tanımlanır. Mezosiklonlar hortumların içinde oluşan yüksekliğe bağlı olarak farklı hızdaki fırtınaları ifade eder.
Gök gürültülü fırtınaların dört sınıflandırmasından (süper hücre, fırtına hattı, çok hücre ve tek hücre), süper hücreler genel olarak nadir görülenlerdir. Şiddetli olma ihtimali yüksektir. Süper hücreler genellikle diğer gök gürültülü fırtınalardan farklılık gösterir ve 32 kilometrelik alanı etkileyebilir. 2 ila 4 saat sürebilir.
Süper hücreler genellikle üç sınıfa ayrılır. Düşük, orta ve yüksek yağış bırakan süper hücre fırtınaları, düşük yağış bırakanlar yüksek ovalarda ve kurak bölgelerde, yüksek yağış bırakanlar ise nemli bölgelerde sıklıkla görülür. Süper hücreler, önceden var olan normal hava koşulları altında dünyanın herhangi bir yerinde meydana gelebilir. En yaygın görülenler, ABD’nin büyük ovalarında Tornado Yolu olarak bilinen bir bölgede bulunur. Arjantin, Uruguay ve Brezilya’nın Tornado Koridorunun yanı sıra Avrupa'nın birçok yerinde çok sayıda süper hücre fırtınaları ve buna bağlı yağışlar görülmektedir.
Süper hücreler, bazen bir fırtına hattına gömülebilseler bile, genellikle diğer fırtınalardan ayrı ortaya çıkabilirler. Tipik olarak, süper hücreler, düşük basınçlı sistemin soğuk cephesi ile aynı hizada genellikle kuzeydoğu yönünde yayılan bir düşük basınçlı sistemin sıcak kısımlarında bulunur. Saatlerce sürebildikleri için yarı kararlı durum fırtınaları olarak bilinirler. Süper hücreler, ortalama rüzgârdan sapma yeteneğine sahiptir. Ortalama rüzgârın sağını veya solunu izlerlerse dikey rüzgâr kesmesine bağlı olarak sağa hareket edenler veya sola hareket edenler olarak adlandırılırlar. Süper hücreler bazen, fırtınayı iki süper hücreye bölen, zıt dönüşlere sahip iki ayrı yukarı hava akımı geliştirebilir. Ortaya çıktıkları bölgeyi toz durman edebilirler.
Süper hücreler herhangi bir boyutta olabilir. Genellikle aşırı miktarda dolu, sağanak yağış, kuvvetli rüzgâr ve fırtınalı sağanak yağış meydana getirirler.
Süper hücre tipi olarak tanımlanan ilk fırtına, 1962’de Keith Browning ve Frank Ludlam tarafından incelenen İngiltere üzerindeki Wokingham fırtınasıdır. Kayıtların mevcut olduğu ölçüde, süper hücreler en çok ABD’nin orta eyaletlerinde Büyük Ovalarda, güneydoğusunda Meksika’ya kadar uzanan coğrafyada ve Kanada’da ortaya çıkmaktadır. Yine doğu-orta Arjantin ve Uruguay'ın komşu bölgelerinde, Bangladeş’te, Hindistan'ın doğu bölgelerinde sıklıkla görülmektedir.
Küresel ısınmaya başlı olarak sıcak ve soğuk hava tabakaları arasındaki makas açılmakta ve hava hareketleri güçlenmektedir. Buna bağlı olarak süper hücre fırtınaları ve afetlere neden olabilecek yağış olasılıkları artmaktadır. Geçen gün Kilis’te meydana gelen dolu yağışları da süper hücre fırtınasının ortaya çıkardığı yağışlardı.
