.
Georgia Üniversitesi Entomoloji Bölümünde Profesör olan Keith Delaplane ve Atlanta Emory Üniversitesi'nde çevre bilimi profesörü olan Berry Brosi, propolisle ilgili olarak çok ilginç bir çalışma gerçekleştirdiler.
Araştırıcılar, dört farklı yöntemle kovanlarındaki propolis biriktirmenin yollarını araştırmışlar. Ekip, kovan içinde üç farklı yüzey modifikasyonu ile plastik propolis tuzağını karşılaştırmışlar. Kovan içinde testere yarıkları, pürüzlü yüzey ve planyadan geçirilmeden çakılan kovan yüzeylerinde propolis birikimini takip etmişler ve plastik tuzağa göre kovan iç yüzeyinde yapılan müdahalelerin daha verimli olduğunu tespit etmişlerdir.
Araştırıcılar, 20 kovanı beşerli olarak gruplandırarak gerçekleştirdikleri çalışmada, testere çekilmiş ve fırçayla pürüzlü hale getirilmiş kovanlarda oldukça fazla miktarda propolis biriktirildiğini, kovan imalatında iç yüzeylerin düzlenmesi yerine olduğu gibi bırakılmasının daha verimli olacağını gözlemişlerdir.
Arıların propolis tarama eylemleri de gözlenmiş, arıların çam, meşe, ceviz, kırmızı akçaağaç, sarı kavak ve bazı süs bitkilerinden daha fazla propolis çektikleri tespit edilmiştir.
Araştırmacılar çalışmanın devamında, kovandaki zaman içinde propolis birikintilerinin genişliğini ve derinliğini ölçmüşler. Propolisin kovan içi tedavi işlemlerinde yoğun bir şekilde kullanıldığı, kovan içindeki problemler arttıkça, arıların daha fazla propolis çektiklerini gözlemlemişlerdir.
Propolis üretimi için araştırıcılar kovan içinin pürüzlü kalmasını önermektedirler. Planyadan geçirilmeden yapılan kovanlarda, arıların pürüzlü yüzeyleri düzleştirmek için daha fazla propolis çekmeleri ilginç bir sonuç olarak değerlendiriliyor.
Delaphane, plastik tuzak yerine pürüzlü tahtalardan kovan yapıp propolis toplamanın daha verimli olduğunu ifade etmektedir.
Araştırmanın önemli bir sonucu da, daha fazla propolis çekilen kovanlarda arı sağlığının çok daha yüksek düzeylerde olması. Propolisin daha fazla depolandığı kovanlarda arı hastalık ve zararlıların daha düşük düzeylerde olması, propolisi arıların kendi sağlıkları için de kullandıklarını göstermektedir.
Çelik fırçayla kovan içinde oluşturulan pürüzler ve pürüzleri gidermek için arıların daha fazla propolis çekmesi, arıcılıkta, özellikle kovan imalatında yeni bir çığır açacak gibi görünmektedir.
Bazı çalışmalarda propolis özü ile boyanmış kovan içi yüzeylerin etkili olduğu, içi propolisle sıvanmış kovanlarda çok daha düşük düzeylerde bakteriyel etmene rastlanması işçi arıların daha güçlü olmaları, dikkat çekmektedir. Bir yerde propolis, arılarda bağışıklık sistemlerini desteklemek suretiyle arı ve kovan performansını artırmaktadır.
Araştırıcılar, kovan içi temizliğin çok fazla yapıldığını, arıcıların kovan içindeki propolisleri sürekli kazıdığını, oysa propolisin arı sağlığı açısından önemli olduğunu, çok fazla gerek olmadığını belirtmektedirler.
Propolis insan sağlığında en önemli antibiyotik olarak kabul ediliyor. Bununla birlikte, propolis, arının kendi sağlığı için daha fazla önem taşıyor.
Arıcıların çarık çürük kovanlarda arıların daha iyi geliştiğini gözlemeleri boşuna değil demek ki.
